2 فوریه 2024- متاآنالیزONWARDS از فاز سوم کارآزمایی های تصادفی و کنترل شده نشان داد که انسولین icodec یک بار در هفته منجر به کاهش بیشتر هموگلوبین A1c نسبت به آنالوگ‌های انسولین بازال یک‌بار در روز در بیماران دیابت نوع 2 (T2D) بدون نگرانی های ایمنی، می‌شود.
محققان در مقاله ی خود در ژورنال Diabetes, Obesity and Metabolism گزارش دادند که " نسبت بالاتری از بیمارانی که از انسولین icodec یک بار در هفته استفاده کردند، توانستند به اهدافHbA1c خود در مقایسه با آنالوگ‌های انسولین بازال یک بار در روز دست یابند، و هیچ نگرانی ایمنی عمده ای در مورد هیپوگلایسمی یا عوارض جانبی در این گروه مشاهده نشد".
انسولین icodec، یک آنالوگ انسولین بازال(پایه) با اثر فوق العاده طولانی است که برای تجویز یک بار در هفته طراحی شده است. به دلیل کاهش دفعات تزریق، این انسولین نوید پایبندی بهتر و رضایت بیشتر از درمان را می دهد. نویسندگان این مطالعه،Sahana Shetty وRenuka Suvarna از آکادمی آموزش عالی مانیپال، از گروه غدد درون ریز، کالج پزشکی کاستوربا، مانیپال، در کارناتاکای هند، با هدف تعیین ایمنی و اثربخشی انسولین icodec یک بار در هفته در مقایسه با سایر آنالوگ های انسولین پایه در مدیریت دیابت نوع 2 این مطالعه را انجام دادند.
در طول انجام مطالعه، دستورالعمل های PRISMA رعایت شد. پنج پایگاه داده وClinicalTrials.gov تا ژوئیه 2023 برای مطالعات واجد شرایط غربالگری شدند. همه ی RCTهایی که ایمنی و کارایی انسولین icodec را در T2D با سایر آنالوگ های انسولین مقایسه کرده بودند، در این متاآنالیز گنجانده شدند. سپس داده های استخراج شده برای متاآنالیز با استفاده از نرم افزارRevMan 5.3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
پنج کارآزمایی بالینی شامل 3764 شرکت‌کننده وارد این متاآنالیز شدند. محققان یافته های زیر را گزارش کردند:
· انسولین icodec یک بار در هفته، کاهش هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) بالاتری را سبب شد [میانگین تفاوت 0.17٪]، بدون تفاوت معنی داری در قند پلاسما ناشتا در مقایسه با سایر آنالوگ های انسولین.
· دستیابی بهHbA1c کمتر از 7%[نسبت شانس 1.51] و دستیابی به HbA1c کمتر از 7%بدون هیپوگلایسمی [نسبت شانس 1.45] در نسبت های بالاتری از بیماران با انسولین icodec در مقایسه با گروه های دیگر، مشاهده شد.
· درصد زمان صرف شده در محدوده ی هدف گلایسمی بین انسولین icodec و گروه مقایسه کننده نسبتاً مشابه بود [میانگین تفاوت 2.42٪].
· بروز هیپوگلایسمی سطح 1 با انسولین icodec به طور قابل توجهی بالاتر بود، اما تفاوت معنی داری برای بروز سطوح 2، 3 و ترکیبی از سطح 2 و 3 هیپوگلایسمی، مشاهده نشد.
· هر گونه عارضه جانبی و عوارض جانبی مربوط به انسولین پایه در انسولین icodec و مقایسه کننده ها به طور قابل قیاسی مشابه بود.
· تجزیه و تحلیل زیرگروهی یک بار در هفته ی انسولین icodec با آنالوگ های انسولین (glargine U100 و degludec) نشان داد که انسولین icodec کارایی مشابهی با انسولین گلارژین U100 دارد اما کارایی آن در کاهش HbA1c بالاتر از انسولین degludec بود.
· پروفایل ایمنی بین انسولین icodec و glargine U100 قابل مقایسه بود، در حالی که برای انسولین icodec بروز بیشتر رویدادهای هیپوگلایسمی و هر گونه عوارض جانبی در مقایسه با انسولین degludec، گزارش شد.
محققان نوشتند: این یافته‌ها نشان می‌دهند که انسولین یک‌بار در هفته نه تنها نسبت به سایر آنالوگ‌های انسولین پایه عملکرد ضعیف تری ندارد، بلکه از نظر اثربخشی گلایسمی نیز از نظر آماری برتری دارد.
آنها افزودند: "ارائه ی پروفایل ایمنی مشابه با سایر آنالوگ های انسولین پایه و عدم وجود نگرانی در مورد هیپوگلایسمی منجر به درمان بهتر با این انسولین فوق العاده طولانی الاثر برای دستیابی به هدف مورد نظر می شود. کنترل پایدار قند خون با تزریق یک بار در هفته انسولین icodec منجر به پذیرش بهتر درمان با انسولین توسط بیمار و رضایت بهتر از درمان می شود".
آنها در پایان توصیه کردند که "پیگیری طولانی مدت بیشتر در آزمایشات بالینی برای نشان دادن ایمنی طولانی مدت و مزایای متابولیکی اضافی انسولین icodec یک بار در هفته، مفید خواهد بود."
منبع:
https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/once-weekly-insulin-icodec-better-than-once-daily-basal-insulin-analogues-in-type-2-diabetes-study-123882